Dimitris Pantermalis, président du Musée de l’Acropole, professeur d’archéologie à l’Université de Thessalonique et grande figure de l’archéologie en Grèce, nous a quittés aujourd’hui à l’âge de 82 ans.
L’École française d’Athènes s’associe au deuil de la communauté archéologique et scientifique, tel qu’il a été exprimé par Mme Lina Mendoni, ministre de la Culture grecque, dans son message de condoléances.
Ο Δημήτρης Παντερμαλής, Πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης, καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και σημαντική μορφή για την αρχαιολογία στην Ελλάδα, έφυγε σήμερα από την ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Η Γαλλική Σχολή Αθηνών συμμερίζεται το πένθος της αρχαιολογικής και επιστημονικής κοινότητας, όπως το εξέφρασε η Υπουργός Πολιτισμού, κυρία Λίνα Μενδώνη στο συλλυπητήριο μήνυμά της:
«Αποχαιρετούμε με συντριβή έναν σπάνιο επιστήμονα, έναν εμπνευσμένο δάσκαλο, έναν πολύτιμο συνεργάτη, έναν καλό φίλο. Η πορεία του Δημήτρη Παντερμαλή είναι γεμάτη από κορυφαία επιτεύγματα στην επιστήμη της Αρχαιολογίας. Υπήρξε πρωτοπόρος, διευθύνοντας τις ανασκαφές στο Δίον, όπου ανέπτυξε ένα καινοτόμο αρχαιολογικό και φυσικό πάρκο. Έφερε νέες, σύγχρονες ιδέες, ως Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο του έργο όμως, το όραμα ζωής του, υπήρξε το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο υπηρέτησε από την πρώτη στιγμή, με όλες του τις δυνάμεις. Ήταν η ψυχή του Μουσείου, όταν αυτό ήταν ακόμη μόνο στα χαρτιά. Βρισκόταν εκεί, σε κάθε στάδιο της δημιουργίας του και μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Του οφείλουμε ότι η Ελλάδα έχει ένα από τα σπουδαιότερα και πιο αγαπημένα στους επισκέπτες μουσεία του κόσμου, ένα μουσείο πρότυπο πολιτιστικής διαχείρισης, που τιμά τον Πολιτισμό μας και την πατρίδα μας. Ένα μουσείο που στα 13 χρόνια λειτουργίας του, καθημερινά, στα εκατομμύρια επισκεπτών που έρχονται από κάθε άκρη του κόσμου, μεταδίδει με τον πιο ουσιαστικό τρόπο το μήνυμα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα στη γενέθλια γη.
Επένδυσε στον στόχο της άριστης λειτουργίας του Μουσείου την προσωπικότητα, το κύρος, το πάθος, την φιλοσοφία και την αφοσίωση του. Του οφείλουμε πολλά.
Η απώλειά του είναι οδυνηρή για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε, που δουλέψαμε μαζί του για περισσότερα από είκοσι χρόνια, που ήταν αγαπημένος φίλος. Στον Στέφανο τα θερμά μου συλλυπητήρια».