Laconian Pots In and Through the Mountains of Arcadia: A Case For Transmountain Commercial Mobility
Gerald P. Schaus Professor Emeritus, Department of Archaeology and Heritage Studies, Wilfrid Laurier University (Waterloo, Ontario, Canada)
In collaboration with Maria Pipili, Researcher Emerita. Former Director of the Research Centre for Antiquity, Academy of Athens
Respondent: Adrien Delahaye, Maître de conférence en Archéologie et Histoire de l’art grecs, Université Montpellier – Paul Valéry
Abstract: The central mountainous region of the Peloponnese is commonly regarded as idyllic and pastoral, but also isolated, backward, poor and semi-impenetrable. While the chains of mountains, commonly rising above 2,000 m asl, presented obstacles to human and commercial mobility, they did not present insurmountable barriers. Paths, trails and even roads criss-crossed the landscape, giving access to the most isolated parts of this region. Pack animals and carts brought commercial goods into and through the area regularly from the surrounding coasts. One very specific source of evidence for commercial mobility in the region is Laconian pottery which was distributed northward through the mountains from its source in Sparta. Laconian lead figurines help confirm ideas about these distribution patterns.
Résumé : La région montagneuse centrale du Péloponnèse est généralement considérée comme idyllique et pastorale, mais aussi isolée, arriérée, pauvre et semi-impénétrable. Si les chaînes de montagnes, qui s’élèvent généralement à plus de 2 000 m d’altitude, constituaient des obstacles à la mobilité humaine et commerciale, elles ne représentaient pas pour autant des barrières insurmontables. Des chemins, des sentiers et même des routes sillonnaient le paysage, donnant accès aux parties les plus isolées de cette région. Les animaux de bât et les charrettes apportaient régulièrement des marchandises commerciales en provenance des côtes environnantes. Une source très spécifique de preuves de la mobilité commerciale dans la région est la céramique laconienne qui a été distribuée vers le nord à travers les montagnes à partir de sa source à Sparte. Les figurines en plomb laconiennes permettent de confirmer les idées sur ces modèles de distribution.
Περίληψη: Η κεντρική ορεινή περιοχή της Πελοποννήσου θεωρείται γενικά ειδυλλιακή και ποιμενική, αλλά και απομονωμένη, καθυστερημένη, φτωχή και ημι-αδιαπέραστη. Παρόλο που οι οροσειρές, οι οποίες γενικά υψώνονται πάνω από 2.000 μέτρα, αποτελούσαν εμπόδια στην ανθρώπινη και εμπορική κινητικότητα, δεν ήταν ανυπέρβλητα εμπόδια. Μονοπάτια, διαδρομές και ακόμη και δρόμοι διέσχιζαν το τοπίο, παρέχοντας πρόσβαση στα πιο απομονωμένα μέρη της περιοχής. Τα ζώα και τα κάρα μετέφεραν τακτικά εμπορικά αγαθά από τις γύρω ακτές. Μια πολύ συγκεκριμένη πηγή αποδείξεων για την εμπορική κινητικότητα στην περιοχή είναι η λακωνική κεραμική που διανεμήθηκε προς βορρά στα βουνά από την πηγή της στη Σπάρτη. Τα λακωνικά μολύβδινα ειδώλια βοηθούν στην επιβεβαίωση των ιδεών σχετικά με αυτά τα πρότυπα διανομής.