C’est avec beaucoup de tristesse que nous avons appris le décès de Michel Sivignon, survenu le 10 avril 2024. Né en 1936, agrégé de géographie et professeur émérite de géographie à l’Université de Paris Nanterre, Michel Sivignon était spécialiste de la Grèce et des Balkans. Il avait consacré une thèse à l’étude de la Thessalie (La Thessalie, analyse géographique d’une province grecque, Lyon, 1975) et, avec d’autres géographes français, avait contribué, dès les années 1960, au développement de la géographie humaine en Grèce. Il fut en particulier une des chevilles ouvrières de l’Atlas de la Grèce (Paris, 2003) et a accompagné en Grèce la conception d’outils d’analyse géographique, dont l’Atlas social d’Athènes est un des résultats les plus récents. Acteur important de la coopération scientifique entre la France et la Grèce, il est aussi connu pour ses travaux de synthèse sur les Balkans (depuis Les Balkans, avec P.-Y. Péchoux, Paris, 1971, jusqu’à Les Balkans, une géopolitique de la violence, Paris, 2009) et pour ses travaux sur l’Albanie, qu’il connaissait bien et qu’il a contribué à ouvrir aux chercheurs français dans les années 1990.

Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε το θάνατο του Michel Sivignon στις 10 Απριλίου 2024. Γεννημένος το 1936, ο Michel Sivignon επιτέλεσε καθηγητής γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Nanterre στο Παρίσι με ειδίκευση στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Η διατριβή του αφορούσε τη Θεσσαλία (La Thessalie, analyse géographique d’une province grecque, Lyon, 1975) και, σε συνεργασία με άλλους Γάλλους γεωγράφους, συνέβαλε στην ανάπτυξη της επιστήμης της ανθρωπογεωγραφίας στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1960 και στο εξής. Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του Atlas de la Grèce (Παρίσι, 2003) και συμμετείχε στην ανάπτυξη εργαλείων γεωγραφικής ανάλυσης στην Ελλάδα, εκ των οποίων ο Atlas social d’Athènes συνιστά ένα από τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα. Ως βασικός παράγοντας της επιστημονικής συνεργασίας μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας, είναι επίσης γνωστός για το πολυσύνθετο έργο του για τα Βαλκάνια (από το Les Balkans, με τον P.-Y. Péchoux, Παρίσι, 1971, έως το Les Balkans, une géopolitique de la violence, Παρίσι, 2009) και για το έργο του για την Αλβανία, την οποία γνώριζε καλά, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο στους Γάλλους ερευνητές τη δεκαετία του 1990.